شانه یخ زده (شانه منجمد) عارضه ای است که با درد و سفتی شانه همراه است. در این بیماری، چسبندگی کپسول مفصلی حرکات شانه را محدود می کند. این بیماری معمولا در سنین بین 40 تا 70 سالگی بروز می کند. این عارضه در افراد مبتلا به دیابت و افرادی که سابقه آسیب و بی حرکتی شانه دارند شایع تر است.
علائم و نشانه های بالینی شانه منجمد:
درد و محدودیت حرکتی در شانه
سیر پیشرفت این بیماری به سه مرحله تقسیم می‌شود:
- مرحله انجماد: در این مرحله شانه سفت و هر حرکت شانه باعث درد می‌شود و توانایی حرکت شانه محدود می‌شود. درد به تدریج افزایش می‌یابد و ممکن است در شب شدیدتر شود. این مرحله تقریبا 2 تا 9 ماه طول می‌کشد.
- مرحله یخ زده: در این مرحله، درد ممکن است کاهش یابد، اما شانه سفت باقی بماند. این مرحله 4 تا 12 ماه طول می‌کشد.
- مرحله ذوب: در این مرحله درد کمتر شده و توانایی حرکت دادن شانه به تدریج بهبود می‌یابد. بهبود کامل یا تقریباً کامل، با بازگشت قدرت و حرکت طبیعی اتفاق می‌افتد. این مرحله 6 ماه تا 2 سال طول می‌کشد.
درمان
1- درمان دارویی: برای درمان این بیماران داروهای مسکن ضدالتهابی تجویز می شود. همچنین تزریق داروهای ضد التهابی استروئیدی (کورتون) به خصوص در ماه های ابتدایی موثر است.
2- فیزیوتراپی: شامل روش های مختلفی همچون استفاده از دستگاه های جریان الکتریکی، فراصوت، شاک ویو و لیزر و همچنین تمرینات کششی و تقویتی تحت نظر فیزیوتراپیست
3- جراحی: فقط در مواردی که درمان های دارویی و فیزیوتراپی بی نتیجه بوده و درد بیمار غیر قابل تحمل باشد توصیه می شود.
